حساسیت تبخیر و تعرق گیاه مرجع به تغییر در پارامترهای هواشناسی (مطالعه موردی : سنندج و سبزوار)

به منظور تحلیل حساسیت تبخیر و تعرق گیاه مرجع (eto) به تغییرات هر یک از پارامترهای هواشناسی در دو ایستگاه هواشناسی سنندج و سبزوار از داده­های ماهانه­ هواشناسی در دوره­ آماری 2005-1961 استفاده شد. ابتدا میزان eto در هر ماه و ایستگاه با استفاده از روش فائو- پنمن- مانتیث برآورد شد. سپس مقدار هر یک از پارامترهای هواشناسی شامل میانگین درجه حرارت هوا، سرعت باد، فشار بخار واقعی هوا و تابش خالص در دامنه­ 20± درصد تغییر داده شدند و میزان تغییر در eto محاسبه گردید. این تغییر هم به صورت انفرادی برای یکایک پارامترها و هم به صورت ترکیبی انجام شد. نتایج نشان داد که در هر دو ایستگاه، هم در مقیاس سالانه و هم در مقیاس ماهانه، بیشترین حساسیت eto مربوط به پارامتر tmean می­باشد. در حالی­که کمترین حساسیت در هر دو ایستگاه، در مقیاس سالانه و ماهانه، نسبت به پارامتر فشار واقعی بخار هوا (ea) است. در ایستگاه­های سنندج و سبزوار و در مقیاس سالانه، افزایش 20 درصد در مقدار متوسط tmean به ترتیب موجب افزایش 23/11 و 68/12 درصد در eto شد. در این دو ایستگاه و در مقیاس زمانی مذکور، 20 درصد افزایش در میانگین ea موجب کاهش eto به اندازه 29/3 (در سنندج) و 53/3 درصد (در سبزوار) گردید. در مقیاس ماهانه نیز همواره سنندج در مقایسه با سبزوار حساسیت کمتری در مقابل تغییرات پارامترهای هواشناسی روی eto نشان داد. در حالت کلی می­توان نتیجه گرفت که در دو ایستگاه مورد مطالعه میانگین درجه حرارت هوا بیشترین حساسیت را روی eto داشت.